Lariks
                
                
- gecommercialiseerd als ‘Lorken’;
- de hardste en duurzaamste Europese naaldhoutsoort;
- roodachtig bruin kernhout en geelachtig wit spinthout;
- fraaie vlammen op dosse;
- talloze toepassingen voor binnen: trappen, plankenvloeren, planchetten, meubelen, decoratie;
- ook voor dragende structuren, gevelbekleding, paaltjes, dwarsliggers, houten tegels, bruggen, snijfineer.
- buitenschrijnwerk zoals ramen en deuren (gelijmd gelamelleerd lorken
 is dan ten zeerste aanbevolen om het risico op vervormingen te 
beperken). 
Herkomst
Het lorkengeslacht Larix behoort tot de familie van de Pinaceae
 en telt een tiental soorten. Die groeien alleen in het noordelijk 
halfrond van Europa, Azië (o.a. Oost-Rusland en Siberië) en 
Noord-Amerika.
Europese lork
De Europese lork (Larix decidua Mill.) komt onder meer voor in de Alpen, Polen, het Tsjechische Sudetengebergte en het Slowaakse Tatragebergte.
Naast de Europese lork komt ook de Japanse lork (Larix kaempferi
 (Lambert) Carr.) voor in Europa. Hij werd in de negentiende eeuw 
ingevoerd en bleek beter bestand tegen larikskanker of schorsbrand (Trichoscyphella wilkommii (Hart.)
 Nannf.) dan de jonge inlandse lorken. Zo kreeg hij in lagergelegen 
bestanden stilaan de bovenhand op de Europese lork. Japans lorkenhout is
 iets minder zwaar en duurzaam dan Europees lorkenhout, maar wel 
stabieler.
De hybride lorkensoort Larix x eurolepis Henry is
 de natuurlijke kruising tussen de Europese en Japanse lork. Ze heeft 
een hoog groeipotentieel en is goed bestand tegen schorsbrand.
Aziatische lork
- Larix kaempferi (Lambert) Carr. of Larix leptolepis uit Japan;
- Larix potaninii Batal. uit het Westen van China;
- Larix sibirica Ledeb. uit het Oosten van Siberië en het Oosten van Mantsjoerije tot Kamtsjatka;
- Larix mastersiana;
- Larix griffithiana (Lindl. en Gord.) Carr. uit Nepal.
Noord-Amerikaanse lork
- Larix occidentalis Nutt. uit de Amerikaanse staten Oregon, Washington, Idaho, Montana en Brits Columbia;
- Larix laricina (Du Roi) K. Koch. uit het Oosten en Noorden van Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten;
- Larix lyallii.
Uitzicht
De lork groeit en zijn naalden vergaan met een hoge snelheid. Zo 
verrijkt hij mee het fijnsparrenbestand. Hij draagt ook bij tot 
bosdiversificatie: onder zijn licht doorlatende kruin groeien kruiden en
 struiken, wat de bodem, fauna en flora ten goede komt. Ook voor 
boomsoorten die later in de onderlaag zijn aangeplant en langzamer 
groeien, vormt de lork een prima bescherming.
Kleur en tekening
Lorkenhout gaat abrupt over van
 vroeg- naar laathout. Dat is goed te zien aan de duidelijke 
groeiringen. Het laathout is ook donkerder en dichter dan het vroeghout.
Het
 kernhout is roodachtig bruin en verdonkert aan het licht en door 
veroudering. Het is duidelijk te onderscheiden van het spinthout. Dat is
 geelachtig wit en heel smal bij lorken uit bergstreken.
Lorkenhout 
heeft meestal een rechte draad en een fijne tot matige grove nerf. Bij 
lorken uit vlakten met een gematigd klimaat is de nerf grof. Op dosse 
gezaagd vertoont lorkenhout fraaie vlammen.
Densiteit
Het laathout heeft bij naaldbomen een 
vrij constante breedte – ongeacht de radiale groeisnelheid. Toch neemt 
de globale densiteit van het hout af naarmate de groei wordt opgedreven.
 Lorkenhout heeft de hoogste densiteit van alle naaldhoutsoorten en 
wordt meestal geklasseerd als een halfzware en halfharde houtsoort. Toch
 heeft snelgroeiend hout uit de vlakten een lagere densiteit en is het 
dus ook minder sterk. Bij lorken uit de natuurlijke bossen van het 
hooggebergte ligt de dichtheid vaak hoger dan 750 kg/m³.
Duurzaamheid
Het kernhout is matig duurzaam (natuurlijke duurzaamheidsklasse III) en is gevoelig voor aantasting door termieten. Het spinthout is niet duurzaam (natuurlijke duurzaamheidsklasse V).
Droging en vochtgehalte
Lorkenhout droogt 
gemakkelijk. Het moet langzaam drogen bij relatief hoge temperaturen (75
 °C) om zo veel mogelijk hars te verwijderen, en het risico op scheuren 
en loszittende kwasten te beperken. Na het drogen heeft het hout een 
uitgesproken en aanhoudende harsgeur.
Bewerking
Lorkenhout is gemakkelijk bewerkbaar, 
zowel machinaal als met de hand. Soms blijft er hars aan het 
zaaggereedschap kleven, wat tot een abnormale opwarming kan leiden.
Lorkenhout heeft een heel goede drukweerstand. Klieven gaat zeer regelmatig. De stabiliteit van het hout is middelmatig.
De stam van de lork heeft vaak krommingen aan zijn basis. Daardoor ligt het hart soms zeer excentrisch en vormt zich drukhout. Wat dan weer inwendige spanningen en abnormale vervormingen veroorzaakt.
Schuren, schaven en verlijmen
Schuren levert geen
 problemen op, maar doet de vezels van het vroeghout soms wel rechtop 
staan. Let ook goed op de vrij harde kwasten. Die zitten soms los. 
Alleen vers geschaafd lorkenhout kun je verlijmen, liefst met basische 
lijmen.
Afwerking en behandeling
De afwerking van correct
 gedroogd lorkenhout levert geen problemen op. Ontvet wel de harsrijke 
delen vóór u het hout afwerkt met verf, vernis, was of beits.
Lorkenhout voor buitenschrijnwerk vereist een behandeling volgens procedé C1, gevolgd door C2, CTOP of een dekkende verf.
Dankzij
 zijn kleur, textuur en duurzaamheid kan lorkenhout ook onafgewerkt 
worden gebruikt. Het hout vergrijst dan met de tijd en houdt zijn 
natuurlijk effect.
Lorkenhout voor dragende structuren onder dak 
vereist een behandeling volgens procedé A2.1, onbeschermde structuren 
volgens procedé A3 en palen volgens procedé A4.1.
Bevestigen
Wilt u het hout bevestigen? Boor het dan voor, want lorkenhout splijt gemakkelijk.
Toepassingen
- divers binnenschrijnwerk zoals trappen, plankenvloeren, planchetten, meubelen, decoratie;
- buitenschrijnwerk zoals ramen, deuren, gevel- en dakbekleding;
- paaltjes, dwarsliggers, houten tegels, bruggen (werken in grondcontact);
- chalets;
- structuurelementen, stadsmeubilair en telefoonpalen;
- scheepsbouw;
- waterwerken;
- vaten en kuipen;
- snijfineer;
- plaatmateriaal;
- gelijmd gelamelleerd hout;
- chemische pulp voor kartonproductie.
Woodforum,
‘Afrormosia’, internet, opgeroepen op 13 april 2014, http://www.woodforum.be/nl/houtsoorten/lorkenhout
S.I. WISELIUS, Houtvademecum, druk 10, BIM Media BV, Den
Haag, publicatiedatum: 01/07/2010, 736 pagina’s